درآمد ماهيانه ۲۰۰ ميليارد تومان براي يك پلتفرم

به گزارش مجله روز ، اميد عبدالهي ، كه در برنامه “بازتاب” راديو گفتگو صحبت مي كرد ، با اشاره به آغاز شبكه هاي خانگي در اواخر دهه 1980 ، كه مردم را با شكل جديدي از فيلم ها و سريال ها آشنا كرد ، مي گويد: پنجره جديدي در زمينه تهيه خدمات فرهنگي و با افزايش سرعت اينترنت ، خود را در قالب VOD نشان داد.

وي افزود: جنبه مثبت شبكه سينماي خانگي مبارزه با قاچاق فيلم و سريال بود ؛ پيش از اين ، آثار مصور بر روي صفحه يا تلويزيون تكثير مي شد و ظاهر “فيليمو” يا “نماوا” اين مشكل را تا حد زيادي كاهش داد.

اين كارشناس ادامه داد: در همين حال ، شبكه سينماي خانگي بايد به عنوان يك ابزار فرهنگي و رسانه اي جديد براي ارائه ارزش هاي فرهنگي در نظر گرفته شود و به دليل رشد چشمگير جنبه هاي اقتصادي اين رسانه ها ، رنگ و بوي تجاري آنها نمايان تر شد. نسبت به حوزه فرهنگي آنها “.

عبدالهي به عدم شفافيت مالي و نظارت بر شبكه سينماي خانگي اشاره كرد و افزود: “اين سكوها از اهداف اعلام شده توسط بنيانگذاران خود دور شده اند و ضمن تجزيه و تحليل محتواي فيلم هاي نمايش داده شده ، متوجه مي شويم كه با بيانيه اصلي مغايرت دارد”.

وي درآمد 200 ميليارد توماني براي پلتفرمي مانند “فيليمو” را ماهانه اعلام كرد و به راديو گفتگو گفت: “اين در حالي است كه صداوسيما سالانه 700 ميليارد تومان براي توليد فيلم و سريال هزينه مي كند”. بنابراين ، مي توان نتيجه گرفت كه بسترهاي جديد پخش فيلم در حال تبديل شدن به سازمان هاي تجاري قدرتمندي هستند كه علاوه بر گسترش مالي ، از توليد محتواي راديويي پيشي مي گيرند. با اين حال ، توليدات اين سكوها يك نقطه منفي تلقي نمي شود و بايد يك رقيب جدي براي ايستگاه ملي وجود داشته باشد.
وي گفت: “اما نكته اين است كه اين رقيب بايد داراي شخصيت فرهنگي باشد ؛ اين يك سازمان تجاري نيست كه بر سودآوري كسب و كار متمركز باشد.

عبداللهي معتقد است كه شبكه سينماي خانگي از اهداف اساسي فرهنگي فاصله گرفته است. اين به اين دليل است كه درد و اندوه مقامات آنها درآمد بيشتري ايجاد كرده است و بنابراين ابزارهايي كه آنها استفاده مي كنند با هويت ملي ما فاصله دارد. او ايراني نيست و خيلي جاها توجه را جلب مي كند.

انتهاي پيام