اخراج دانشگاه از تفكر – مجله ايراني

بعداً ، هنگامي كه مي خواستم به همان شيوه ادامه دهم و تحصيلاتم را در همان دانشگاه ادامه دهم كه فكر مي كردم رايگان و خودساخته است و امكانات را به نزديكترين منطقه دانشگاهي منتقل كردم ، براي جلسه دكتري مصاحبه كردم و نسخه را ديدم. كه شخصاً در آن شركت داشت براي من صادر نشد. وقتي شش ماه براي حل اين مشكل دويدم ، ديدم كه مديران اين دانشگاه از من گواهي حضور خواستند ، كه در واقع خودشان آن را ندادند. بنابراين ، عليرغم اينكه من سند قطعي تري داشتم ، زيرا معلوم شد كه آنها به من يا غرور خود نياز ندارند ، من اين راه را ادامه ندادم.
امروز دانشگاه يكي از قوي ترين اساتيد خود را از دست داد كه علاوه بر تدريس ، خالق فرهنگ و فرهنگ نيز بود ، خود او اخراج كرد ، اما فردي كه اخراج شد دانشگاه بود. اما دانشگاه ، يعني مجموعه اي از انسانهاي متفكر و زحمتكش ، بقيه استخوان و ريشه است و اگر دانشگاه سرمايه انساني خود را از دست بدهد ، به يك ساختمان تبديل مي شود و فقط “گاهي” باقي مي ماند ، زيرا او دانش را حمل مي كرد. از طريق ذهن او
آنها اين حقيقت را ناديده مي گيرند كه شأن حوزه فلسفه و اساتيد آن زير سingال مي رود و چالش ها و طوفان هاي فكري را ايجاد مي كند ، به ويژه در مهمترين موقعيت هاي كشور ، يعني دين و قدرت ، تا مسئولان به زمان فكر كنند. چالش ها و مسائل؟! فيلسوف براي بيدار كردن مردم و رهبران خود را فدا مي كند و آكادمي اي كه نمي خواهد در اين بيداري شركت كند يك دانشگاه مرده است. بار ديگر شگفت آور است كه چرا يك دانشگاه با كنار گذاشتن تفكر ساختگي ، نيازي به غرور و سرزندگي انديشه و احترام به چنين متفكراني را اعلام نمي كند؟
امسال بسياري از اساتيد دانشگاه آزاد به نگرش متفاوت خود نسبت به اساتيد دانشگاه و نگرش هاي عجيب و غريب مانند متوسط ​​دانشجويي اعتراض كردند و اين اعتراضات وجدان دانشگاه را بجاي بيدار كردن و مجبور كردن به فكر كردن منفعل و مضطرب كرد. به به جاي تعامل با اين اساتيد و تلاش براي حل مشكلات آنها و تثبيت وضعيت اقتصادي آنها ، دانشگاه به اقدامات بازار روي آورده است.
اقتصاد سياسي دانشگاه آزاد غرور اساتيد و دانشجويان خود را مانعي براي فعاليت هاي خود مي داند و نحوه استفاده از آن و كسب سود را نمي داند. دانشگاه ديگر شأن دانش و عملكرد فكري اندك و افتخار متوسط ​​را نمي خواهد. با حضور چنين اساتيدي ، وضعيت دانشگاه آزاد خوب نيست ، حتي اساتيد منتقد خود دانشگاه را زير سوال مي برند. دانشگاه مي خواهد اساتيدي مانند روبات ها بدون شرايط تخريب تا روزي كه هيچ نيستند و چيزي ندارند بسازند. از نهادهاي اجتماعي يا استراتژي هاي كارآفرينان آنها انتقاد نكنيد! اما اينها راهي نيست كه بتوان دانشگاه را به سراشيبي و ورشكستگي كشاند. به عبارت ديگر ، دانشگاه آزاد مستأصل است و قدرت تحليلي خود را از دست داده است ، و بركناري فيلسوف نشان مي دهد كه در خلا فرو رفته است.

من